fanfic. Chapter 1-3

dahil sa addict ako sa mga fanfic dito sa thread at fp. lumikha din po ako ng sariling akin hahaha sana magustuhan niyo ! pagbigyan niyo na po ang addict hahaha .. salamat!

Chapter 1

“waaaahhhhhhh!!!!!!!!”

Rinig na rinig sa buong campus ang tilian ng mga kababaihan. Paano ba naman, dumating na ang CHAMPION ng Youth Band Battle na ginanap pa sa Indonesia. Nagmamadali ang lahat na makalapit sa service ng banda maliban kay Devon na sumisilip lamang mula sa bintana ng library kung saan siya nageensayo ng larong chess.

Devon: grabe! Di naman sila artista para pagkaguluhan ng ganyan!

Pagkababa pa lamang ni James mula sa van, pinagkaguluhan na siya ng mga schoolmates niya.
James: they’re going crazy . where is she??

Hinanap agad ni James ang mukhang na-miss niya ng 2 linggo dahil na nga rin sa pagpunta ng banda nila sa Indonesia. At sa di alam na dahilan ay bigala siyang lumingon sa 2nd floor ng Accounting Department at doon nagtama ang mga mata niya at ng babaeng kanina pa niya hinahanap.

Bigla naman nagtago sa pader si Devon ng sa loob ng 5 segundo ay di niya napigilang titigan si James na nakatanaw sa kanya. Kung hindi pa siguro ito ngumiti at akmang kakaway ay di siya mahihimasmasan,
Devon: Hmpft! Pilingero talaga yun !

James: shet! Why is she always avoiding me? Does she really hates me?
Bret: Dude! Who was that? 
James: huh? I don’t know (pagsisinungaling nito) 
Ryan: ok guys! Ret’s go na! the gels al going clazy ! I know im handsome but their voices are lilly high! I can’t take it! My ealdlums are breeding! 
Ivan: that’s right! Let’s go!

Agad pumasok sa Main building ang 4 na miyembro ng Excelsior band, ang sikaat na banda ng Excelsior University.
James: this isn’t the right time to talk to her. But I’ll do it soon! Sooner!

Fretzie: Uy Dev! Kanina pa kita hinahanap, san ka nanggaling? 
Devon: nasa Lib lang ako. Ddon ako nagaaral ng next moves na gagamitin ko sa competition. Fret: Ay oo nga no! next week na laban mo sa Legazpi, Godbless bessy! 
Dev: cholomot bess! 
Fret: chomolomot! Hahahaha
By the way, nakita mo na ba si James ngayon? Uyyyy… 
Dev: uyyy ka dyan, eh kanina nga tanaw ko na pasimple ka pang nagpipicture kay Bret eh. Fret: at least ako naipakita ko na ngayon na may crush ako sa kanya kahit papano! 
Dev: kahit papano? Eh puro nga pics at songs niya laman ng iphone mo eh! 
Fret: Ganon talaga! Eh ikaw? Ako at ang family mo lang ang may alam ng kabaliwan mo kay James! 
Dev: mas ok na ako sa ganito. Hindi ako masayadong naiilang kahit na sabay kami nageensayo ng chess. Buti nalang never pa kami pinaglaban, if ever, baka di na ako makapagisip ng matino habang game! 
Fret: haha ang kulit mo talaga! So ok na sayo na binabasangan kang “deadma queen” kasi halos lahat ng girls kinikilig pag nasa paligid ang Excelsior band. Tapos ikaw, todo pigil sa sarili mo na tumili eh sa totoo naman , kulang na lang na tumambling ka! 
Dev: grabe naman to! Tumbling talaga? Ok na ako no. ako na ang dakilang secret fan nila
Fret: anong nila! Fan? Sabihin mo secretly inlove ka kay James! 
Dev: (tawa ng tawa habang hampas kay Fret) ano ka ba! Ssshhh… secret na eh! 
Fret: ayan na at nagsimula nang manghampas, kinikilig nay an!

At tawanan na ng tawanan ang dalawa habang patungo sa canteen ng main building. Nang biglang “PAKK!!”

Nabundol si Devon sa isang lalaki na may hawak na kape.. at tumapon ito sa damit niya.
James: sorry ! sorry!
Dev: ( di pa tumitingal, busy sa paglayo ng damit sa balat dahil mainit talaga yung kape) no its ok.. ayos lang, its my fault nama---

At nang tumingala na siya, abot hanggang kalawakan ata ang lakas ng tibok ng puso niya, titig na titig ba naman sa kanya si James na umaapaw ang concern sa mga mata nito.

CHAPTER 2

Hindi malaman ni Devon kung ano na ang gagawin niya, gusto niya sanang sabihin ulit na ok lang kaso iba ang lumabas sa kanyang bibig.
Devon: kasi naman eh! Hindi ka marunong magingat! Akala mo porque sikat ka sayo na ang buong mundo! Shocks! Ano ba naman tong nasabi ko!

Gulat na gulat lahat ng tao sa canteen sa naging reaction ni Dev, pero wala ng mas nagulat pa kundi si James. Nagulat siya di dahil sa sinabi nito kundi dahil nag-iba ang mood nito ng makita siya, kanina maamo naman itong nagsasalit. Ngayon, sumisigaw ito at parang iritadong-iritado na siya ang nakita nito.
James: [she really hates me, and now, the feeling is getting stronger, what should I do?]
Hindi narin mahagilap ni James ang control sa sarili dahil lang nasa harapan niya ang babaeng lagi na lamang gumugulo sa isipan niya. Kaya namna naiirita siya sa kanyang sarili at naibunton ang inis sa kausap.
James: I said I’m sorry! Isn’t that enough? And hye! Its not my fault if you don’t look on your way and you keep on giggling while you’re walking! Oh oh! My bad!

Nagulat din si Devon sa sinabi ni James.
Devon:[nagalit na! boplogs mo kasi dev eh!]

Hindi na nakapagsalita si Devon ng bigla siyang hinawakan sa braso ni James at hinila palabas ng canteen.
Dev: san mo ko dadalhin? (todo effort sa pagkuha ng braso mula kay james pero nabigo siya)
James: you still have your class later . you should change your shirt coz you might get sick, specially that you’re sitting beside the air conditioner.
Dev: [hah? Pano niya nalaman na malapit sa aircon ang upuan ko?] Eh ano naman paki mo kug magkasakit ako!!!?? [Isa pa dev, puputulin ko na talaga dila mo, bakit ba iba lumalabas sa bibig ko! Nakakainis! Bakit ba kasi kinikilig ako!]
James: Because [I care] .. because my image will prolly be ruined if I don’t. they’ll think that I don’t have a heart for my fans. [That is not really you James! What’s happening to me? Why cant I do and speak what I wan to when she’s around.]
Dev: ganon? Eh hindi mo naman ako fan eh .. yabang mo talaga!

Hindi na muling nagsalita si James hanggang makapasok sila sa executive room ng Excelsior band. Hindi kasi sa normal na klase umaattend ang apat na miyembro nito, lahat kasi ay foreigner. Si James at Ivan lamang ang half pinoy. Kaya naman apat lamang sila na tinuturuan sa silid na iyon para sila matutukan, lalo na ang makapagsalita ng tagalong. Mga anak kasi sila ng popular at napakayamang pamilya. Nahigitan pa ata nito sina Henry Sy at Lucio Tan sa yaman.

Manghang-mangha si Devon sa nakikita , napakaganda ng silid. Para kang nasa loob ng isang magarang condominium unit. Kumpleto kasi ito sa gamit.
James: wear this. 
Devon: huh?
Binigyan siya nito ng isang gray shirt at jacket na color YELLOW (FTW).
James: That’s all I have here, but if you don’t wanna wear my clothes, we can go out and buy at the mall.
Devon: [naku dev! Wag kana mag-inarte, favorite t-shirt ni James ang pinahihiram niya sayo! Pagkakataon mo na kaya umayos ka!]
Wag na, eto na lang. hindi na ako aabot sa klase ko pag lumabas pa tayo.
James: (nakangiti ng ubod ng tamis) Alright. The wash room is over there.

Kinuha ni Devon ang shirt at nagpalit na. paglabas niya ng banyo ay naabutan niya sa gilig ng pinto si James.
James: Done? (titig ulit dahil namangha sa kagandahan ni Devon kahit pa nga nakasuot ito ng panlalaking t-shirt)

Si Devon naman, sobrang na-conscious sa istura niya.
Devon: shocks! Di ata bagay sakin . Pangit ba? Di ba bagay? 
James: no no no ! its actually weird that you look so gorgeous wearing my shirt. Dev: Insulto bay un o papuri? Parang sinabi mo na rin na bagay sakin maging lalaki.

Akamng lalabas na si Devon ng harangan siya ni James sa pinto at pilit na isinuot ang jacket sa kanya.
James: tell your professor to assign you into another seat, you might get sick when you keep on seating beside the a.c this, for now, will warm you.

Halos matunaw na si Devon sa mga titig ni James. Parang boyfriend ang dating kay Devon.
Dev: [naku sahig, kung pwede lang sanang bumuka ka at kainin ako, go! Baka di ko mapigilan ang saili ko at mahalata niya kinikilig ako ng sobra!] Ok. Sabi mo eh.
**************
Sabay na silang bumaba ng building, hinatid siya nito hanggang sa pinto ng classroom niya. Wala silang imikan habang nasa daan,. Buti na lamang on going ang klase at wala masyadong nakapansin kay James, kung hindi, gulo iyon!
James: do you want me to talk to your professor? So he’ll know why you came in late?
Dev: hindi na, ok na ako. Hindi naman siya magagalit.
James: tell him what I told you. Im sorry for what happened earlier. Dev: sige na, papasok na ko.

Nang bubuksan na ni James ang pinto para kay Devon ay bigla siya nitong pinigilan. Magkapatong ang kanang kamay nila sa doorknob.
Dev: sorry din, and Thak You ! lalo na dito, isasauli ko to sayo after kong labhan.

At tuluyan ng pumasok si Devon sa classroom. Naiwan naman nakangiti si James sa labas ng silid.

Chapter 3

Carol: Devon anak, hanggan kalian mo ba yayakapin at aamuyin yang damit ni James? Eh mula pa pagdating mo kanina eh ganyan na ginagaw mo.
Dev: ma, grabe! Kung alam mo lang kung gaano ka-intimate yung moment namin kanina. Kahit ikaw, kikiligin!
Carol: Intimate intimate ka dyan.. eh kurutin kaya kita. Baliw ka na talaga sa James nay an, tignan mo nga itong kwarto mo! Puro mucha ni James ang nakikita ko, pati sa banyo natin meron din, at ang tenga namin, maryosep! Naririndi na sa kakapatugtog mo ng mga kanta niya. Eh ni isa sa mga to di niya alam na meron ka! ( tinutukoy ang mga stolen shots na kinunan pa ni devon ng sobrang ingat para di siya mapansin ng kahit na sino .. isama narin ang mga edited pics na ginawa niya. Kunyari magkasama sila ni James:
Dev: hayaan mo na ko ma
Carol: ano pa nga ba? , halika na at bumaba na tayo , at pwede ba, bitiwan mo yang damit ni James.
Devon: ok. ( at isinuot bigla ang gray shirt)

Nanlaki naman ang mga mata ni Aling Carol.
Devon: eh sabi mo bitawan ko, di mo po sinabing wag ko isuot love you ma! Lika na, kain na tayo !
************
Mom R: congratulations son! I knew it, you guys made our country very very proud of Filipino talents, even though all of you are not pure Filipinos.
James: thanks mom . (beso sa mom)
Bret: tnx tita, oh! We better get going, we just dropped by to see you. And nothing changes, you are still stunning!
Mom R: you really know how to make me happy bret. Sana ganon din itong si James.
James: Mom! 
Mom R: alright! So bret, ivan and ryan, just tell your parents I said hi!

Nakaalis na ang tatlong kaibigan ni James ng may dumating na limousine.
James: Mom. I told you I want to rest. 
Mom R: pero anak, alam niyang ngayon ang uwi mo, so I invited her for dinner. 
Ann: Hi tita! James. I miss you!

Bebeso na sana si Ann ng biglang iniwas ni James ang buong katawan niya at pumasok na sa loob ng bahay.
Mom R: James! 
Ann: it’s ok tita. Ganyan naman talaga si James dati pa. I’m used to it. 
Mom R: sorry iha, pagod lang talaga yun. Halika at tulungan mo akong lutuin ang fave dish ni james. 
Ann: sinigang. Awww.. tita, we like ahmm. Did it a lot of times but I still sucks. 
Mom R: don’t worry iha, matututo ka din,
**********************
James: This isn’t getting better.

Pumikit na lamang si James at sinimulan ng magpapaantok, kung hindi lang dahil sa mommy niya, di na talaga babangon mamaya para kumain. Pero hindi iyon ang focus ng iniisip ni James.
James: I’m wondering what she’s doing with my clothes. Maybe she’s hugging and sniffing on it right now. Oh no! she won’t do that, she hates me. Maybe she immediately took it off and takes a shower coz she’s thinking it could probably had the JAMES VIRUS. ( tawag ng mga girls sa virus daw na dulot ni james) yeah! Maybe she did the latter. But I’ll feel better if she’ll do the hugging.

Tuluyan ng nakaidlip si James sa kaka-imagine kung ano nga ba ang ginawa ni Devon sa mga damit niya.

************

Natapos ng mabilis ang weekend pero para kina Devon at James napakabagal ng bawat minutong hinihintay nila para makitang muli ang isa’t-isa.

Bitbit ni devon ang paper bag kung saan naroon ang mga damit ni James. Ayaw niyang may makakita pang iba kaya tagong –tago ang mga damit. Nong araw kasi na suot niya ay maraming nakapansin na kay James ito galling. Hayun, at pinabulungan na siya at pinagusapan ng mga chismosa ng campus.

Restricted area ang buong 3rd floor kung saan naroon ang silid aralan ng Excelsior band, kailangan pa niya magpa-appointment *** lang makarating doon. Pero mukhang hindi na kailangan, dahil sa lobby pa lamang ng 3rd florr ay naroon nakaupo at naghahantay si James.
James: Are you looking for a certain hunk and the ultimate heartthrob named James? Dev: hmpft! Yabang ! eto na oh ! nalabhan ko nayan! Salamat!

Patalikod na si Devon ng pigilan siya ni James.
James: hey ! that’s it? Dev: Bakit? Gusto mo pang ipagawa kita ng monumento? James: (tawa naman ng tawa si James sa sinabi ni dev) you know what, you never failed to make me happy, but I’ll be happier if the two of us will have dinner .. together .. tonight. [yeah James, you did it!]
Gulat naman si Devon pero di nagpahalata.
Devon: [ niyaya ba niya ako? Oo, tama naman dinig ko diba? Tama, nako dev, umayos ka!] yun lang ba? Ok !! [ taray ko teh!]
James: (titig FTW ulit) really? Alright! So, I’ll wait for you after your class, its till 6 right?
Devon: pano mo nalaman?
James: ahmmm. I have sources.
Devon: sige, pero ako nalang pupunta sayo rito, baka magkagulo pa sa Devp’t. naming pag pumunta ka dun.
James: ok, so 6 .. come back, I’ll be here.
Devon: ok.. [ haba ng hair ko!]
James: [you’re doing great james, way to go!]


tbc ...